Garmin Unbound Gravel: Voor de meeste enthousiaste gravel liefhebbers is dit het hoogtepunt van gravel racing. Natuurlijk heeft de UCI nu de officiële wereldbeker, maar veel fans zullen de winnaars van Unbound altijd als de echte kampioenen beschouwen. Ik begrijp dat. De geschiedenis van Unbound is zeer, zeer moeilijk te overtreffen. Ik ben niet anti-UCI, maar ze hebben nog veel werk te doen na de eerste editie van de gravel wereldbeker. Hopelijk zullen ze leveren. Maar dit artikel gaat niet over de UCI, het gaat over Unbound en hoe ik mijn tenen in het water ga steken met de editie van 2023.
Geschreven door: Pascal Kwaks
Net als velen was ik natuurlijk liever wielerprof geworden, maar helaas kwam ik pas op mijn 31e achter mijn liefde voor het wielrennen. Maar ja, dan kan ik natuurlijk nog steeds kijken naar wat ik nog wel kan bereiken, toch?
Hoe ben ik op dit punt gekomen?
Ergens in 2020 las ik een artikel over een race die werd hernoemd omdat de naam van het evenement beledigend was voor de inheemse stam van de regio. Deze race heette Dirty Kanza, wat nu Unbound Gravel is. Door dit artikel begon ik dieper in het evenement te graven en leerde ik dat het een 200 mijl lange gravelrace is in the middle of nowhere. Wie fietst er in godsnaam 200 mijl op een enkele dag!? Destijds wist ik niet dat ik uiteindelijk degene zou zijn die het zou proberen.
Een jaar later besloot ik eindelijk om het eens te proberen nadat ik voormalig World Tour-renner en JOIN-gebruiker Laurens ten Tam op de 2e plaats zag eindigen na een sprintfinish met Ian Boswell. Het idee van een massastartveld, waar een gewone sterveling als ik kon opstellen en rijden met die mannen, was gewoon te verleidelijk.
Een van de grootste obstakels voor mij was om een plek in het evenement te krijgen. Vanwege de populariteit en het beperkte aantal beschikbare plekken is er een loterij. Omdat ik geen enkel risico wilde nemen, begon ik naar andere opties te kijken. Wanneer je 10 uur vrijwilligerswerk doet, krijg je een gegarandeerde inschrijving voor het evenement van volgend jaar. Het probleem was dat ik in Nederland woon. Ik had al ver van tevoren een hotel geboekt en vroeg de eigenaar of hij iemand kende die me kon helpen. Hij bood meteen aan om die 10 uur werk voor me te doen en zei dat hij niets terug wilde. Ik was compleet overdonderd door zijn vrijgevigheid. Ik beloof je dat ik hem in mei een mooi cadeau zal geven!
Dus nadat deze goedhartige persoon de uren had gemaakt, duurde het ongeveer 6 maanden voordat de race-organisatoren contact met mij opnamen:
Na mijn inschrijving besefte ik pas echt wat me te wachten stond en begon ik nerveus te worden. Ik ga een 200 mijl lange fietsrace doen!
Hoe ik train voor Garmin Unbound Gravel
Nu ik ingeschreven sta, moet ik goed voorbereid aan de start verschijnen. Ik wil niet alleen de finish halen, ik wil ook de best mogelijke prestatie neerzetten die ik kan. Tot nu toe heb ik wel wat wedstrijden gedaan, maar de meeste waren ongeveer 100KM lang, niet een indrukwekkende 320KM. De verste afstand die ik ooit heb gefietst is 160KM. Ik denk dat ik de afstand van Unbound al wel aankan, maar hoe zit het met mijn lichaam aan het einde van de race?
Natuurlijk gebruik ik de JOIN cycling app als mijn belangrijkste trainingshulpmiddel. Ik heb simpelweg niet genoeg kennis om zelf een goed trainingsplan te bedenken, en ik heb ook niet de ambitie om dat te kunnen. Het mooie van de app is dat je een evenement kunt selecteren waarvoor je wilt trainen, en dat de app automatisch het optimale trainingsplan voor je genereert, rekening houdend met je belangrijkste evenement. Zo kan ik bijvoorbeeld mijn doel veranderen naar het klaarstomen voor de Amstel Gold Race, de Marmotte, Unbound Gravel of een cyclosportieve:
Wat ook fijn is, is dat de app je een aanbevolen JOIN-score geeft voor elk evenement. Omdat Unbound zo zwaar is, is het aanbevolen niveau 40-50. Wow, dat is hoog! Als je cijfer lager is dan de aanbeveling, is het nog steeds mogelijk om het evenement uit te rijden, maar het kan betekenen dat het misschien niet zo’n leuke ervaring voor je wordt.
Mijn JOIN-score verbeteren
Om mijn JOIN-score te verbeteren, probeer ik zoveel mogelijk uren naast mijn dagelijkse werk in te plannen. Op doordeweekse dagen stel ik mijn beschikbaarheid in op 2 en voor het weekend stel ik het in op het maximum van 6 uur. JOIN zal niet alle beschikbare uren gebruiken, maar het kan nog steeds leiden tot trainingsweken van 15 uur.
Ik denk dat het essentieel is om wat lange ritten in te plannen, omdat je uiteindelijk je lichaam en geest moet voorbereiden om zo lang in het zadel te zitten. Op dit moment zijn de langste sessies die JOIN mij geeft 5 uur. Naarmate het evenement dichterbij komt, zal ik waarschijnlijk wat ritten van 6+ uur proberen om te zien hoe dat is en ook om mijn voedingsstrategie te testen. Meer daarover later. Het goede is dat de app me flexibiliteit geeft. Als ik iets anders doe dan wat de app voor die dag had gepland, tik ik gewoon op de knop die vraagt of ik iets anders heb gedaan.
Trainingen leuk en gevarieerd te houden
Wat ik ook belangrijk vind, maar niet genoeg wordt genoemd, is om je trainingen leuk en gevarieerd te houden. Ik doe dat door dingen door elkaar te mixen en soms nieuwe dingen uit te proberen. Sommige dagen zit ik op de weg, andere dagen rijd ik op gravel of zelfs op wat MTB-trails. Wat ik net ook deed, was meedoen aan een nieuwe club: BEAT cycling. Wat echt cool is aan deze gasten, is dat ze verschillende afdelingen hebben voor elke discipline. Direct nadat ik lid was geworden, ging ik naar de offroad divisie en voelde ik me meteen gemotiveerd door alle coole evenementen die ze organiseren.
Bijvoorbeeld, vorige week deed ik mee aan een beach racing clinic, die werd gehost door een van hun pro’s: Thijs Zonneveld (tevens ambassadeur van JOIN Cycling). Een ander voordeel hiervan is dat ik uit mijn comfortzone wordt geduwd, zoals dit ook handig kan zijn voor Unbound, toch?
Oh, trouwens: voor de Nederlanders en anderen die in Nederland wonen, kan het interessant zijn om BEAT cycling te bekijken, omdat ze een samenwerking hebben met JOIN. Je zou zomaar een zeer mooie korting kunnen krijgen!
Mijn fietsuitrusting voor een gravelrace van 200 mijl
Je uitrusting is waarschijnlijk net zo belangrijk. Als je de verkeerde gereedschappen meeneemt, kan dat een einde maken aan de race. En ik ben nog nooit zo vaak van gedachten veranderd over wat ik op racedag mee moet nemen. Ik heb waarschijnlijk al meer dan 10 keer van banden gewisseld. Dus hier zijn mijn huidige keuzes, totdat ik weer van gedachten verander:
Frame
Ik ga een Storm Moana gebruiken. Deze fiets was oorspronkelijk bedoeld voor strandracen, maar nadat ik de mogelijkheden ervan tijdens enkele gravelraces had gezien, besloot ik er ook een te kopen. Ik heb de mijne tweedehands gekocht, dus ik weet niet veel over de geschiedenis ervan. Tijdens de strandrace clinic van vorige week ontmoette ik iemand met dezelfde fiets, die me vertelde dat het het model van 2017 was.
De belangrijkste reden voor deze fiets is de enorme bandenvrijheid. Ik kan er 2.40 MTB-banden op zetten en nog steeds ruimte overhouden voor meer. Misschien wat tractorbanden? Ik zie mezelf niet als de meest technisch begaafde rijder, dus banden met een grote volume helpen mijn zelfvertrouwen echt op te krikken. Tijdens sommige jaren zijn de omstandigheden bij Unbound erg modderig. Al deze modder kan voor ernstige mechanische problemen zorgen. Veel bandenvrijheid helpt die risico’s te verminderen.
Ik ben ook een grote fan van het stuurgedrag van deze fiets. Naar mijn mening is het niet zo nerveus als sommige van de andere fietsen die ik heb gereden: het wil gewoon rechtdoor.
Banden
Oh ja: het grote bandendebat! Ik heb gekozen voor een set Continental Race King Protection 29-er 2.20 MTB-banden. Ik zal niet al mijn eerdere overwegingen voor banden doornemen, maar ik geloof dat deze banden de beste allround capaciteiten hebben. Ik gebruikte bicyclerollingresistance.com als bron om al mijn opties te vergelijken. Bij een race als Unbound wil je de perfecte balans tussen een snel rollende band en voldoende bescherming om je te beschermen tegen die scherpe Flint hill-rotsen. Wat betreft rolweerstand waren deze MTB-banden gelijk aan sommige van de snelst rollende gravelbanden, en hebben ze nog steeds een behoorlijke bescherming. Gelukkig ben ik ook niet iemand die veel lekke banden heeft.
Andere componenten:
Ik zal niet zo gedetailleerd ingaan op mijn andere componenten, maar hier is een ruwe uitsplitsing:
- Stuur: Coefficient Cycling RR
- Wielen: Farsports gravel met DT Swiss 180-naven
- Groepset: Shimano GRX met Deore XT-remklauwen
Mijn voedingsstrategie
Hier ben ik nog niet helemaal zeker van. Naar wat ik heb gelezen, lijkt 90 gram koolhydraten per uur een goede maatstaf te zijn. Natuurlijk hangt dit ook af van je lichaamsgewicht en wat je maag aankan. Sommige mensen kunnen veel meer aan dan 90 gram, sommige minder. Waar elk artikel het over eens is, is dat je op racedag niets nieuws moet proberen.
Dus heb ik wat testen gedaan tijdens een 4 uur durende rit om te zien hoeveel koolhydraten mijn lichaam kon verdragen zonder ziek te worden. Ik ging meteen voor een gek aantal van 120 gram per uur. Ik was verrast te zien dat ik zonder enige maagtraining in staat was dit te verdragen zonder problemen. Ik ga dit nog wat verder testen, misschien had ik gewoon geluk deze keer en veranderen dingen na 5 of 6 uur. Het grootste deel van de koolhydraten die ik tijdens die test nam, was van Maurten, de rest van SiS energy gels.
Ik weet nog steeds niet zeker of ik probeer te overleven op 100% vloeibare voeding, of dat ik ook wat vast of halfvast voedsel toevoeg. Een ding waar ik echt van hou, zijn de Clif Bloks. Ik heb een bovenbuiszakje waarin ik er misschien wat kan opslaan. Ik hou er niet van om te rommelen met het openen van verpakkingen, vooral tijdens de openingsfase van een race waar dingen hectisch kunnen zijn en ik niet veel tijd heb om mijn handen van de stuur te halen.
Wat betreft water, ik neem een Uswe Outlander Pro hydratatierugzak van 2 liter mee. Op een van de voederzones zal ik deze omwisselen voor een nieuwe. Op de fiets breng ik 2x 800ml flessen mee. Zowel de flessen als de hydratatierugzakken zullen alleen water bevatten.
Mijn doelen voor de race
Ik dacht dat ik niet zeker was over mijn voeding, maar dit doel is waarschijnlijk nog moeilijker te voorspellen. Zoals ik eerder heb gezegd, plan ik niet alleen om te finishen, ik wil het goed doen. Voor deze race start ik in de pro/elite categorie. Ja, dat zal echt heel uitdagend zijn! Ik wil racen met ’s werelds beste gravelrijders, en voor mij is dat wat gravelraces zo geweldig maakt. Het werd zojuist aangekondigd dat dit jaar de pro/elite mannen een paar minuten voor de pro/elite vrouwen zullen starten, gevolgd door de rest van het veld. Toen ik dat hoorde, werd ik nog nerveuzer, maar tenminste krijg ik de kans om mezelf te meten met de grote namen.
Dus waar sta ik nu? Momenteel is mijn FTP ergens rond de 4,7 w/kg punt. Mijn doel is om dat te verhogen naar ongeveer 5w/kg tegen de tijd dat de race begint. Ik zal niet strijden voor de overwinning, maar ik weet dat ik fitter ben dan de meeste mensen. Natuurlijk zou finishen je eerste prioriteit moeten zijn. Het maakt niet uit wie je bent, bij een race zoals Unbound weet je nooit wat er mis kan gaan, en meestal gaat er altijd wel iets mis.
Uiteindelijk is mijn racestrategie heel eenvoudig en niet veel anders dan wat de meeste mensen doen: zo lang als ik kan vasthouden aan de voorste groep. Als ik een top 100 finish kan behalen, zou dat geweldig zijn, maar stiekem hoop ik op iets meer.
Dus wat denk je? Heb ik de juiste keuzes gemaakt of niet? Of waar denk je dat ik zal eindigen? Laat het me weten! Je kunt me altijd een bericht sturen via Instagram (@pascalkwaks), mijn website (www.pascalkwaks.com) of Strava.
