In het televisieprogramma “De Tijd van ons leven” gaan Rutger Castricum en Chatilla van Grinsven de uitdaging aan om sneller dan de langzaamste deelnemer het WK parcours in Australië af te leggen. Dat dit niet helemaal verliep zoals gepland weten de trouwe kijkers, maar misschien is het leuk om nog eens in te zoomen op de weg ernaartoe.
Er is namelijk heel veel meer te vertellen dan er in 4 afleveringen past. Zoals de tv-recensent van het Parool Han Lips concludeerde: “Het maakt De tijd van ons leven een beetje tot methadon voor de wielrenverslaafde: het voorkomt afkickverschijnselen, maar zonder de roes is er niet veel aan.” Prima voer dus voor de typische JOIN verslaafde.
Trainen voor een tijdrit
Omdat Chatilla regelmatig wat probleempjes kende met de vermogensmeter en het uploaden, pakt de wielertrainer Jim van den Berg er voor de gelegenheid de data van Rutger bij. Het startpunt was op Hemelvaartsdag 26 mei met een inspanningstest op Cyclinglab. De dag erop volgende de eerste echte training en moest het in 16 weken allemaal gebeuren. In deze periode trainde Rutger 73 dagen. Daarmee trainde hij gemiddeld 4,5 keer per week. Het gemiddelde vermogen over al deze trainingen bedroeg 163 Watt. Interessanter was het gemiddeld vermogen in de eerste week (148 Watt) en in de eennalaatste en zwaarste trainingsweek (202 Watt). Er was dus duidelijk sprake van een mooie progressie.
In totaal zat Rutger iets meer dan 164 uur op de fiets. Dat komt neer op gemiddeld een ruime 10 uur per week. Dat klinkt misschien niet heel indrukwekkend, maar het volume en de intensiteit moesten nog worden opgebouwd. Daarom werd de eerste weken begonnen op een lage intensiteit van 6 uur en werd er in de zwaarste weken rond de 14 à 15 uur getraind. Zou het trainingsvolume te snel worden opgebouwd, dan was de kans op overtraining en blessures groot geweest. Overigens vond Rutger het allemaal niet zo zwaar getuige de gemiddelde 5,1 RPE score die hij aan de training toekende.
Vermogens bij tijdrijden
Op 31 juli 2022 trapte Rutger op de tijdritfiets tijdens een zelfverzonnen test al 317 Watt over 20 minuten en maar liefst 307 Watt over een uur. Omdat we met een FTP op de inspanningstest op 1 mei begonnen met een vermogen van 215 Watt, was dit al een behoorlijke verbetering. Aan de hand van onder meer deze data was ook goed te zien dat Rutger in de vakantieperiode in juli de meeste progressie maakte. Op zich een fenomeen dat wel vaker voorkomt bij de amateurwielrenner, omdat de arbeid-rust verhouding dan net even wat gunstiger is. De progressie stagneerde iets in september, maar leverde op de tijdrit in Australië over 30 minuten toch een hele mooie 300 Watt normalized en 275 Watt gemiddeld op. Bij tijdrijden op een vlak parcours zonder bochten en heuvels had dit ongetwijfeld een nog hoger vermogen opgeleverd.
Hoewel het programma een nogal onverwachte afloop kende – terugkijken op NPO als je niet weet waar dit over gaat – zit de echte winst in het feit dat Rutger nog steeds op de fiets zit. Tussen eind september en eind november heeft het ‘tijdritkanon’ alweer 34 keer op de fiets gezeten. Er wordt gemiddeld meer dan 3 keer per week gefietst. Zonder dat hij het zelf doorheeft, is hij ongemerkt een trouwe JOIN-gebruiker geworden die verslaafd is aan zijn dagelijkse ‘fix’.
De Tijd van Ons Leven
Rutger Castricum en Chatilla van Grinsven gaan de strijd aan met zichzelf om in drie maanden te racen tegen de beste tijdrijders ter wereld. Ze ontdekken hoeveel ze moeten investeren om enige kans te maken niet laatste te worden op het WK tijdrijden parcours in Australië.
Er zijn nog maar 60 dagen te gaan tot het WK tijdrijden. Is een gezinsvakantie midden in de voorbereiding nog wel zo ontspannen? En passen de verbouwplannen van je huis wel in het schema? Welke keuzes maak je om een ideale voorbereiding af te werken op de fiets?
De laatste fase is aangebroken. Er zijn nog 20 dagen te gaan voor het WK Tijdrijden in Australië. Chatilla en Rutger reizen af naar de Limburgse heuvels om te leren hoe ze bergop moeten fietsen op hun tijdritfiets.
De finale! Rutger en Chatilla reizen af naar ‘Down under’ om de tijdrit van hun leven te rijden op het officiële WK parcours. Halen ze hun doel en was de voorbereiding van vier maanden voldoende om het doel te behalen?
